Абай Ќђнанбаев
Сакен
Сейфуллин
Ќадыр Мырза
Ѕли
Муќаѓали Маќатаев
Ѕ. Дџйсенбиев
|
Раќмет, дала
Дала, раќмет саѓан,
Асырдыњ-ау дањќымды,
Ќуанттыњ-ау халќымды,
Алып тљсіње алып ќазан орнатып,
Сапырдыњ-ау алтынды.
Пай-пай, неткен мањѓаз едіњ
Білмейтђѓын шалќуды.
Тђрсањшы,
Билесењші бізбенен.
О, меніњ Жерђйыѓым,
Асан атам іздеген!
Ќатыгез кездеріње
Ќасиетті халќым сенен кџдер џзбеген,
Сенен баќыт іздеген.
Тђрсањшы,
Тойласањшы бізбенен.
Тђрсањшы,
Кљрсењші кеудењдегі кереметті.
(Нелер келіп, басыњнан нелер љтті...)
Самалдап, бір жамбастап жатырсыњ тек,
Ырысќа орап ќойып тљњіректі.
Білесіњ бе, Дала?
Біз сені
Жџрегімізбен жылыттыќ,
Ащы терімізбен суардыќ.
Сен џшін бѕрін де ђмыттыќ,
Ђмыта жџріп ќуандыќ.
Дала, раќмет саѓан!
Білемін ѓой, сџймесіњ босќа шуды.
(Есімде, даурыќпадан жалыќќаныњ)
Ќан тљкпей-аќ, тер тљгіп достасуды,
Ђлы Далам, таѓы да аныќтадыњ.
Ђлы Далам, не деген керім едіњ,
Жаратќан ѓой баѓыма сені меніњ.
Дџбірлетіп, ѕнеки, бара жатыр
Алтын артќан шањќан
боз керуеніњ.
Дала, раќмет саѓан!
Ырыс ќосып жатырсыњ ырысыма,
Аѓыл-тегіл жџректен нђр ђшыра,
Алшањ басып келемін Алматыда,
Алтыныњды толтырып уысыма,
Дала, раќмет саѓан!
|